Het performatieve werk van Itziar Okariz richt zich op het bevragen van de meest ingesleten sociale conventies. Een van haar werken, To Pee in Public and Private Spaces (2000-2004), werd ontwikkeld als een serie acties in verschillende privé- en openbare ruimten, waarbij de kunstenaar, gekleed in het zwart, staand plaste als een man. Ondanks het videografische minimalisme, vaak vastgelegd in de eenvoudigste middelen zoals deze eenkanaalsvideo, nodigt Okariz' performance kijkers uit om na te denken over hoe het lichaam wordt gevormd door sociale constructies.
De kunstenaar heeft altijd ruimtes met een sociale of symbolische betekenis uitgekozen om haar plasactie uit te voeren: in New York City gebruikte ze bijvoorbeeld 167 Greenpoint Landing, op Greenpoint Avenue; het luxueuze SoHo Grand Hotel; River Street in Brooklyn - waar ze op een auto plaste - en de Brooklyn Bridge. Bij een van haar acties, bij de Pulansky Bridge in de staat New Jersey, treedt ze op terwijl ze haar dochter draagt, toen nog een baby. De aanwezigheid van haar dochter, net als zij gekleed in het zwart en bijna niet te onderscheiden, projecteert een beeld van moederschap en moederschap.
Horn of Plenty (2008) van Atelier Van Lieshout, dat tegenover de performancevideo van Okariz staat, boeit door zijn dubbelzinnige vorm. Is het het beeld van een moeder die haar kinderen teder omhelst? Een vruchtbaarheidsgodheid die trots haar kroost presenteert? Of iets verontrustender - een figuur van dienstbaarheid, die haar kinderen offert?
Door een reeks subversieve handelingen te tonen, zoals staand urineren of de rol van het moederschap in twijfel trekken, dagen deze werken de verwachtingen uit die binnen sociale kaders aan het vrouwelijk lichaam worden gesteld, zowel in de persoonlijke sfeer als in de openbare ruimte. Tegen de stroom van culturele constructies ingaan - een terugkerend thema van zowel Atelier Van Lieshout als Okariz - is misschien wel waar de ware hoorn des overvloeds ligt.
De kunstenaar heeft altijd ruimtes met een sociale of symbolische betekenis uitgekozen om haar plasactie uit te voeren: in New York City gebruikte ze bijvoorbeeld 167 Greenpoint Landing, op Greenpoint Avenue; het luxueuze SoHo Grand Hotel; River Street in Brooklyn - waar ze op een auto plaste - en de Brooklyn Bridge. Bij een van haar acties, bij de Pulansky Bridge in de staat New Jersey, treedt ze op terwijl ze haar dochter draagt, toen nog een baby. De aanwezigheid van haar dochter, net als zij gekleed in het zwart en bijna niet te onderscheiden, projecteert een beeld van moederschap en moederschap.
Horn of Plenty (2008) van Atelier Van Lieshout, dat tegenover de performancevideo van Okariz staat, boeit door zijn dubbelzinnige vorm. Is het het beeld van een moeder die haar kinderen teder omhelst? Een vruchtbaarheidsgodheid die trots haar kroost presenteert? Of iets verontrustender - een figuur van dienstbaarheid, die haar kinderen offert?
Door een reeks subversieve handelingen te tonen, zoals staand urineren of de rol van het moederschap in twijfel trekken, dagen deze werken de verwachtingen uit die binnen sociale kaders aan het vrouwelijk lichaam worden gesteld, zowel in de persoonlijke sfeer als in de openbare ruimte. Tegen de stroom van culturele constructies ingaan - een terugkerend thema van zowel Atelier Van Lieshout als Okariz - is misschien wel waar de ware hoorn des overvloeds ligt.
